Zmiana prawomocnej decyzji organu rentowego na korzyść świadczeniobiorcy może nastąpić w każdym czasie. W tym przypadku nie mają zastosowania terminy przewidziane dla wzruszenia decyzji – wyjaśnia DGP Zakład Ubezpieczeń Społecznych, odpowiadając na wątpliwości dotyczące nowego brzmienia art. 114 ustawy emerytalnej.
Zmiana tego przepisu została wprowadzona przez ustawę z 10 lutego 2017 r. o zmianie ustawy o emeryturach i rentach z Funduszu Ubezpieczeń Społecznych oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. z 2017 r. poz. 715). Znowelizowany przepis, który wszedł w życie 18 kwietnia br., ściśle określa sytuacje, w których możliwe jest wzruszenie prawomocnej decyzji organu rentowego oraz terminy, jakie muszą być zachowane dla skorygowania takiej decyzji. I tak przez 10 lat będzie możliwe podważenie decyzji, jeśli w tym czasie okaże się, że została ona wydana w wyniku przestępstwa, lub dowody, na podstawie których ustalono istotne dla sprawy okoliczności faktyczne, okazały się fałszywe.
Podobnie będzie w przypadku, kiedy dokument określający prawo do świadczenia powstał na skutek świadomego wprowadzenia w błąd organu rentowego przez zainteresowanego. ZUS będzie mieć 5 lat na zmianę wysokości świadczenia, gdy po uprawomocnieniu się decyzji zostaną przedłożone nowe dowody lub ujawniono nowe okoliczności istniejące przed wydaniem tej decyzji, które mają wpływ na prawo do świadczeń lub ich wysokość. Taki sam termin będzie obowiązywać w sytuacji, kiedy już dokument został wydany w oparciu o inną decyzję lub orzeczenie sądu, które zostało następnie uchylone, zmienione albo stwierdzono jego nieważność. Natomiast tylko 3 lata ZUS będzie mieć na naprawienie swojego błędu w przypadku przyznania świadczenia lub nieprawidłowego ustalenia wysokości wypłaty.