Rodzic, który zrezygnuje z pracy, aby opiekować się potomkiem, ma prawo do świadczenia pielęgnacyjnego. Od maja razem ze specjalnym dodatkiem wynosi ono tysiąc złotych

Czy świadczenie pielęgnacyjne będzie wyższe

Czytelniczka zajmuje się niepełnosprawnym dzieckiem, na które ma przyznane świadczenie pielęgnacyjne. Od maja otrzymuje je w wyższej wysokości. Czy będzie ono dalej podwyższane?
Protesty rodziców spowodowały, że rząd postanowił zwiększyć wysokość kierowanej do nich pomocy. Proces został podzielony na kilka etapów. W pierwszym, od maja świadczenie wzrosło z 620 zł do 800 zł. Do końca grudnie jest też do niego wypłacany dodatek w wysokości 200 zł. To daje łącznie 1 tys. zł wsparcia. Natomiast od 1 stycznia 2015 r. świadczenie będzie wynosić 1,2 tys. zł. Następna podwyżka o 100 zł nastąpi od 2016 r.
Podstawa prawna
Art. 17 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1456 ze zm.).

Czy można łączyć opiekę z pracą

Matka siedmioletniej niepełnosprawnej córki otrzymuje świadczenie pielęgnacyjne. Jej ojciec nie płaci na nią alimentów i mimo podwyżki wysokości pomocy trudno jej ponosić koszty leczenia. Czy po zmianie przepisów może podjąć pracę, która zwiększyłaby domowy budżet?
Ostatnia nowelizacja przepisów przewiduje jedynie zwiększenie kwoty świadczenia pielęgnacyjnego. Nie uległy zmianie ani krąg osób uprawnionych do niego, ani warunki, które trzeba spełnić. To oznacza, że o świadczenie pielęgnacyjne mogą ubiegać się ojciec, matka, opiekun faktyczny dziecka (osoba, która sprawuje nad nim opiekę i wystąpiła do sądu o przysposobienie), osoba będąca spokrewnioną rodziną zastępczą lub inna, która jest obciążona obowiązkiem alimentacyjnym względem dziecka, o ile sama nie ma orzeczenia o znacznym stopniu niepełnosprawności. Nie mogą one podejmować pracy lub muszą z niej zrezygnować, a osoba wymagająca opieki musi mieć orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności lub orzeczenie o niepełnosprawności. Ten drugi dokument powinien zawierać dodatkowe wskazania o konieczności stałej lub długotrwałej opieki (pomocy) w związku ze znacznie ograniczoną możliwością samodzielnej egzystencji oraz potrzebą stałego współudziału opiekuna dziecka w procesie jego leczenia, rehabilitacji i edukacji. Cały czas obowiązuje też warunek dotyczący daty powstania niepełnosprawności u dziecka. Musi to nastąpić dopóki nie skończy 18 lat lub 25 lat, jeżeli do tego czasu uczyło się w szkole lub szkole wyższej.
Podstawa prawna
Art. 17 ust. 1 i 1b ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1456 ze zm.).

Czy jest pomoc dla rodziców rolników

Mąż pani Brygidy prowadzi gospodarstwo rolne, a ona zajmuje się niepełnosprawnym dzieckiem. Matka chce złożyć wniosek o świadczenie pielęgnacyjne. Czy obecne przepisy umożliwiają jego przyznanie?
Po tym, jak gminy i organy odwoławcze podejmowały różne decyzje w sprawie przyznawania świadczenia pielęgnacyjnego osobom prowadzącym gospodarstwo rolne, kwestia ta została jednoznacznie uregulowana w ustawie. Rolnicy, ich małżonkowie i domownicy mogą więc je uzyskać, o ile zaprzestaną prowadzenia gospodarstwa rolnego lub pracy w nim. Spełnienie tego warunku trzeba potwierdzić specjalnym oświadczeniem, składanym pod rygorem odpowiedzialności karnej. Decyzja niesie jednak dla zainteresowanych dodatkowe konsekwencje. Jak informuje KRUS, złożenie takiego oświadczenia oznacza, że za taką osobę nie będą już dłużej odprowadzane składki na ubezpieczenia społeczne, ponieważ nie spełnia ona przesłanek do ich opłacania. Na podobnej zasadzie zostanie ona wyłączona przez KRUS z ubezpieczenia zdrowotnego. Co więcej, gdy o świadczenie ubiega się rolnik, jedyny właściciel gospodarstwa, to ustaje obowiązek opłacania składek za jego małżonka i domowników. W takich przypadkach osoby, które otrzymają świadczenie, powinny być zgłoszone do ZUS, ale w konsekwencji mogą nie osiągnąć w przyszłości odpowiedniego okresu ubezpieczenia pozwalającego na ustalenie prawa do emerytury lub renty.
Podstawa prawna
Art. 17b ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1456 ze zm.).

Czy wywiad z rodzicem jest obowiązkowy

Pani Elżbieta złożyła wniosek o świadczenie pielęgnacyjne. Ośrodek pomocy społecznej poinformował o terminie wizyty pracownika socjalnego, który ma z nią przeprowadzić wywiad. Takiej rozmowy nie miała mieszkająca w innej gminie krewna, która też ma niepełnosprawne dziecko. Czy przeprowadzanie wywiadu jest obligatoryjne?
Gmina, zanim wyda decyzję o przyznaniu świadczenia pielęgnacyjnego, może przeprowadzić z opiekunem rodzinny wywiad środowiskowy, sprawdzający spełnianie warunków do jego przyznania – chodzi w szczególności o fakt sprawowania osobistej opieki nad dzieckiem. Nieobowiązkowo wywiad może też być przeprowadzany w trakcie otrzymywania świadczenia. Może do niego dojść, gdy gmina nabierze wątpliwości np. na podstawie uzyskanych informacji, czy taka opieka ma miejsce.
Podstawa prawna
Art. 23 ust. 4aa ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1456 ze zm.).

Czy można otrzymać zasiłek pielęgnacyjny

Syn czytelnika uległ poważnemu wypadkowi samochodowemu i wymaga stałej opieki. Jego matce gmina przyznała świadczenie pielęgnacyjne. Czy oprócz tego przysługują też jej inne formy pomocy, np. zasiłek pielęgnacyjny?
Rodzice niepełnosprawnych dzieci mogą ubiegać się o zasiłek i dodatki do niego, o ile spełniają kryterium dochodowe, które od 1 listopada będzie wynosić 664 zł na osobę w rodzinie. Niezależnie od wysokości dochodu mogą uzyskać też zasiłek pielęgnacyjny. To wynoszące 153 zł miesięcznie świadczenie przysługuje niepełnosprawnemu dziecku również wtedy, gdy skończy 16 lat i ma wydane orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Zasiłek pielęgnacyjny przysługuje także dorosłym. Ma do niego prawo osoba niepełnosprawna w wieku powyżej 16. roku życia legitymująca się orzeczeniem o umiarkowanym stopniu niepełnosprawności, jeżeli dysfunkcja powstała, zanim skończyła ona 21 lat. Z kolei osobom, które skończyły 75 lat, wsparcie jest przyznawane bez dodatkowych wymagań.
Podstawa prawna
Art. 16 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1456 ze zm.).

Czy będzie wsparcie dla rodziny zastępczej zawodowej

Sąd wydał postanowienie o umieszczeniu u zawodowej rodziny zastępczej niepełnosprawnego dziecka. Czy w związku z tym jeden z opiekunów może otrzymywać świadczenie pielęgnacyjne?
Przebywanie osoby wymagającej opieki w rodzinnym domu dziecka lub w rodzinie zastępczej, z wyjątkiem tej, która jest spokrewniona z dzieckiem, wyklucza przyznanie świadczenia pielęgnacyjnego. Nie będzie ono przyznane również w przypadku umieszczenia dziecka – w związku z koniecznością kształcenia, rewalidacji lub rehabilitacji – w placówce zapewniającej całodobową opiekę, takiej jak specjalny ośrodek szkolno-wychowawczy, jeżeli pobyt w niej przekracza pięć dni w tygodniu. Ponadto osoba wymagająca opieki nie może pozostawać w związku małżeńskim, chyba że jej małżonek też ma orzeczenie o znacznym stopniu niepełnosprawności. Świadczenia nie będzie też m.in. wtedy, gdy członek rodziny otrzymuje na nią dodatek do zasiłku rodzinnego z tytułu urlopu wychowawczego, ma ustalone prawo do wcześniejszej emerytury. Z kolei po stronie opiekuna powodem odmowy przyznania świadczenia pielęgnacyjnego jest otrzymywanie przez niego emerytury, renty, renty rodzinnej z tytułu śmierci małżonkach (przyznanej przy zbiegu prawa do renty rodzinnej i innego świadczenia emerytalno-rentowego), renty socjalnej, zasiłku stałego, nauczycielskiego świadczenia kompensacyjnego, zasiłku lub świadczenia emerytalnego. Takiej osobie nie zostanie też przyznany specjalny zasiłek opiekuńczy lub zasiłek dla opiekuna.
Podstawa prawna
Art. 17 ust. 5 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1456 ze zm.).

Czy pomoc będzie przyznana tylko na 12 miesięcy

Czytelniczka zrezygnowała z pracy, aby zajmować się niepełnosprawnym dzieckiem. Czy świadczenie pielęgnacyjne, tak jak zasiłek rodzinny, jest przyznawane na okres zasiłkowy?
Ponieważ świadczenie pielęgnacyjne jest niezależne od wysokości dochodu, nie jest przyznawane na okres zasiłkowy. Co do zasady przysługuje ono bezterminowo, chyba że orzeczenie o niepełnosprawności lub jej stopniu zostało wydane na czas określony. Wówczas pomoc jest wypłacana do ostatniego dnia miesiąca, w którym upłynie jego ważność. Przepisy przewidują też możliwość jego uzyskania z datą wsteczną, tj. od momentu złożenia wniosku o wydanie orzeczenia o niepełnosprawności. Rodzic musi wtedy pamiętać, aby do gminy zgłosić się w ciągu trzech miesięcy od uzyskania tego dokumentu. Ponadto do wniosku, którego wzór określa rozporządzenie ministra pracy i polityki społecznej (druk można otrzymać w gminie), oprócz orzeczenia trzeba dołączyć też inne dokumenty wskazane przez gminę.
Podstawa prawna
Art. 24 ust. 4 ustawy z 28 listopada 2003 r. o świadczeniach rodzinnych (t.j. Dz.U. z 2013 r. poz. 1456 ze zm.).